Gerard van der Wal                                                                                                

                                                                                                                                                                                                                                                                  juni 2018

Gerard en ik hebben elkaar maar een paar keer ontmoet en toch waren we goede maatjes van elkaar. De gesprekken die we vaak online voerden waren open en eerlijk en we vertrouwden elkaar voor 100%. Zo was ik 1 van de eerste die te horen kreeg dat hij ernstig ziek was. Drie weken geleden kreeg ik weer een berichtje van Gerard met de vraag of ik nog eens langs wilde komen en ik begreep uit zijn verhaal wel dat het einde naderde. Toen ik de volgende middag bij hem binnenstapte hing er een heel ontspannen sfeer en hebben we fijn gepraat. Gerard vertelde mij dat hij zijn lot had geaccepteerd en dat hij niet wilde treuren en we hebben zelfs gelachen die middag. Vol bewondering heb ik Gerard gadegeslagen, zijn rust en kracht waren groot ondanks dat hij wist dat hij hard achteruit ging. Na anderhalf uur werd het tijd om te gaan want Gerard was moe en wat moet je dan zeggen.... Je weet dat dit de laatste keer is dat je hem ziet en hem de hand schudt... Na een voorzichtige omhelzing (in verband met broze botten) heb ik Gerard voor de laatste keer de hand geschud en hem sterkte gewenst. Gisteravond om 19.30 uur kreeg ik te horen dat Gerard vredig is ingeslapen. Gerard, ook al ben je nu niet meer bij ons, je hebt een onuitwisbare indruk op mij gemaakt en ik zal nog vaak aan je denken.

Ben Looijen

www.bazzer.nl