Interview Theo Timmer.
Augustus 2010
Theo Timmer, Nog steeds zie ik hem daar op dat podium staan, een klein kereltje met het haar tot op zijn schouders en gelukkig kijkend met de bloemen zwaaiend naar het publiek. We spreken hier over de huldiging van de 50cc klasse tijdens de Dutch TT 1973. Ik vond het mooi, ongelooflijk mooi maar ergens ook jammer. Waarom niet gewonnen, hij en Jamathi hadden het zo verdiend! Nu vele jaren later kom ik Theo af en toe weer eens tegen in de rennerskwartieren waar hij zijn racende zoon helpt. Theo is in al die jaren weinig veranderd, hij is nog steeds de goedlachende vrolijke Theo zoals ik die uit 1973 in mijn herinnering heb. Na een korte kennismaking in Assen bleek Theo bereid te zijn een aantal vragen te willen beantwoorden. Via de mail is het volgende tot stand gekomen!
1. Theo, in 1970 ben je begonnen met racen op een Jamathi, hoe kwam je vanuit het niets bij
het Jamathi team terecht ?
Hoe ik bij het jamathi team terecht kwam is een samenloop van omstandigheden, maar dat ik helemaal uit het niets kwam is ook niet helemaal waar. Ik kom uit een gezin van 6 kinderen en ben opgegroeid in een toen echte Amsterdamse volksbuurt, daar was ik al heel (12 jaar) vroeg bezig met oude brommers en motoren lopend te maken en dat alles gebeurde gewoon voor de deur of het de gewoonste zaak van de wereld was. Wat je door de week gemaakt had ging je toen met veel vriendjes zondags naar het land of de toenmalige ringdijk en gingen we de hele dag rondrijden en praten over motoren. Er werd veel gelachen en er werd wel is wat in beslag genomen en schraalhans was meester maar al met al was het een heel mooie en onschuldige tijd. Bij ons in de buurt waren relatief veel motorsport beoefenaars, hoofdzakelijk in de cross en trial. Namen van toen waren Rudi Boom Okkie Borst Bob de Graaf en Jan Koopmans. Deze laatste heeft mij vooral in mijn trial periode met raad en daad bijgestaan . Toen ik 17 jaar was heb ik eigenlijk mijn eerste echte motor gekocht op de lat via mijn werkgever van deinum een off road montesa 250 die ik om heb gebouwd tot trialmotor. Later werd het een Bultaco sherpa die ik kocht bij v.d. Heyden in s'Hertogenbosch en reed tot mijn 20e redelijk vooraan in de Nederlandse trial NK. Ik ging toen heel veel om met Toon v.d.Vliet die echt tot nu toe noch steeds gestoord is van trial maar die mij ook er op attendeerde dat ze bij Bruinsma in Amsterdam nog een monteur zochten om bromfietsen in elkaar te zetten. Hij wist namelijk dat ik het niet zo naar mijn zin had als automonteur in de garage waar ik werkte dus de keuze was niet zo moeilijk en ik werd nog aangenomen ook door de toenmalige dir. van Bruinsma Henk Vink, ook een trialrijder. Nou las ik wel is in de krant van die gasten die zelf 50 cc wegracers maakten en dat Paul Lodewijkx daar de TT van Assen mee gewonnen had maar die gasten werkte dus ook bij Bruinsma, sterker nog het was hun bromfiets die in elkaar gezet moest worden, en daar was ik ook. Nou ja je leert elkaar kennen en ik denk dat er wel een redelijke klik tussen ons was. Ik was dus wel die rasechte Amsterdammer om wie ze wel vaak moesten lachen maar toch ook wel tamelijk handig was en van mij uit had ik diep respect voor dat enthousiasme en ijver en inventiviteit waarmee hun in die tijd in de weer waren. Van het een kwam het ander en voor ik het wist was ik ook helemaal om en was ik ook bezig met voor hun hand en spandiensten te doen en mocht ik zelfs mee naar wedstrijden en een wereld ging voor mij open. Dat alles was begin 1969 en omdat ik in mei van dat jaar in militaire dienst moest was ik niet meer zo betrokken maar was ik als het maar even kon te vinden in de werkplaats aan de weteringdwarsstraat. En ja toen kwam het moment dat ze vroegen of ik ook wel is op zo`n ding wilden rijden in een training test op Zandvoort . Ik ging wel gelijk op mijn bek maar racen, dat is wat ik wilde en ik geloof dat hun het ook wel zagen zitten.
2. Wat boeide jou het meest, de techniek of het racen ?
De techniek heeft me altijd geboeid en nu nog, het racen op zich is natuurlijk een heel ander verhaal. Het racen van toen kun je niet vergelijken met het racen van nu, als je mazzel had kon je op een wedstrijd je trainingen rijden maar het gebeurde maar al te vaak dat de boel stuk ging en reed je vervolgens de wedstrijd zonder training. Toen was het gewoon zo als je racer goed en hard liep kwam je al een heel eind en kwamen de stuurmanskunst op plaats twee. In de tijd van nu word er veel harder gestuurd als vroeger, dit komt natuurlijk ook door de banden en vering ontwikkeling. Die deurdrangers als vering en die fietsbanden was nou niet je dat.
3. Jamathi, een klein team met weinig financiele middelen en toch winnaar van meerdere Grand Prix, wat was de kracht van dit kleine team ?
Een enorme bezieling en enthousiasme van een paar mensen die bij wijze van spreken een winnaarsfiets konden maken met een hamer en een waterpomptang met als absolute animators Jan Thiel als constructeur/bedenker maker en Martin Mijwaart als super innovator en maker. Zoals ik er op terug kijk was het een tijd van afzien lange dagen zowat geen sociaal leven en armoe maar ik had het voor geen goud willen missen. Aan die tijd heb ik veel te danken.
4. In Hockenheim 1973 won je totaal onverwacht de race na een matige training, hoe kan zoiets ontstaan, liep het motortje beter, of ging jezelf sneller ?
In Hockenheim ging alles mis, het grootste probleem was dat ik met de allereerste training vergeten was om water in het koelsysteem te doen, mijn fout! Dus met de eerste weg na een ronde vast, andere gepakt en ook na een ronde vast, terug naar het rennerskwartier waar we constateerde dat er geen water inzat. Balen, alles weer hersteld maar omdat we met gietijzeren cilinder bussen reden en ze zo gruwelijk vast waren gegaan bleven ze vast gaan dus zowat geen ronde gereden. Ik mocht wel de wedstrijd rijden maar zonder enig vooruitzicht, Jan en Martin gingen naar huis om een nieuwe cilinder te maken voor de week daarop waar we in Monza moesten rijden. Ik bleef om te starten in de wedstrijd want dat leverde weer een paar centen op, maar ik heb die zuiger wel zo verschrikkelijk met de vijl afgenomen dat ik zeker wist dat hij niet vastliep en zo ben ik de wedstrijd ingegaan achteraan startend. Nou ja en toen lag ik na de eerste ronde 4e en iedereen die voor mij lag viel gedurende de wedstrijd uit. Dus kassa. Ik belde Jan op en die dacht dat ik een geintje maakte en volgens mij geloofde hij het ook niet totdat hij het op de radio hoorde, we waren helemaal in de winning moot.
5. Assen 1973, tweede achter Kneubuhler, denk je nu nog wel eens "had ik hem daar maar gewonnen"
Dat heb ik inderdaad vaak gedacht, ook omdat op dat hele lange eind na start/finish steeds op die eikel inliep, maar eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat hij harder stuurde en ik toentertijd echt nog wel iets te kort kwam. Je moet je voorstellen dat het de 2e keer was dat ik op Assen reed (toen een keer per jaar) en dat ik echt ervaring te kort had. Bovendien is het een wonder dat mijn fiets toen heel bleef want thuis op de proefbank was hij meteen vastgelopen, dus ik had toch een klein engeltje op mijn rug.
6. Hielp je ook mee aan de ontwikkeling van de Jamathi's ?
Ik werkte me helemaal te pletter en werkte net als jan en martin 4 dagen bij een baas en de rest in de jamathi werkplaats dus maandag en zaterdag de hele dag en 4 avonden in de week en elke keer weer naar Breukelen en dan vaak na het werk nog effen naar harry de boer in de Meern die ook ontzaggelijk veel voor ons gedaan heeft en daarna noch effen in Amsterdam een kroketje bij de febo trekken en ga zo maar door. Ik denk dat ik wel wat bijgedragen heb maar hun waren natuurlijk wel de mannen die de meeste ervaring en kennis hadden, we praten in ieder geval veel over problemen en oplossingen en ik heb er ook heel veel van opgestoken.
7. Na 1973 ging je bij Jamathi weg, waarom eigenlijk ?
Ik was toen dik 3.5 jaar zo in de weer zoals hierboven beschreven en was inmiddels 24 jaar en had eigenlijk geen uitzicht dat er iets zou veranderen, bovendien hadden we toen de oliecrisis en ik zag het eigenlijk niet meer zo zitten. Je naam in de krant is heel leuk maar we hadden geen dubbeltje en ik wou eigenlijk ooit is zelf wat beginnen wat in deze omstandigheid onmogelijk was. Er speelde ook wel andere zaken maar daar wil ik het niet over hebben feit is dat ik wel de hele wereld over me heen kreeg en hoe ik zo stom heb kunnen zijn, echter ik heb nooit spijt van mijn beslissing gehad en we zijn in redelijkheid uit elkaar gegaan en heb nog steeds een goede band met Jan.
8. Voor welke rijders had je in die tijd de meeste bewondering ?
Ik moet je eerlijkheids halve zeggen dat ik geen namen noem van andere rijders die ik goed vond want dat waren er gedurende mijn 16 jarige GP carrière heel veel.
9. Welk(e) circuit(s) genoten de voorkeur bij jou ?
Anderstorp en het nieuwe Brno schieten er wel uit maar ik heb natuurlijk van Finland tot onderin Spanje gereden op tientallen circuits en ik vond ze allemaal niet slecht. Weet je als het gevaarlijk word moet je daar na rijden, overleven heet dat.
10. Bijna alle stratencircuits van toen zijn verdwenen, wat vind je daar van ?
Dat is een grote zegen voor de motorracerij waarbij ik niet voorbij ga aan al die enthousiaste vrijwilligers die dit met veel verve gedragen hebben. Jammer is dat er in Nederland niet meer echte circuits zijn gekomen als gevolg van het wegvallen van de stratencircuits. Kijk is naar België,Frankrijk en Spanje.
11. Aan welk circuit of race heb je de leukste herinnering overgehouden ?
Hallo ik heb 16 jaar GP gereden en veel mooie maar ook een paar trieste herinneringen. Veel gelachen en veel kattenkwaad uitgehaald. Een mooi verhaal is wel die keer in de jamathi tijd de laatste GP in Spanje Jarama 1973. We moesten opstellen voor de wedstrijd in het parcvermey en daar ook benzine tanken, de monteurs moesten allemaal een soort hesje aan wat met touwtjes aan elkaar gebonden moest worden,dus ook Jan moest zo een ding aan. Nou ja voorruit dan maar, maar dan niet de touwtjes vastbinden, dan de boel warmdraaien en in de kuip kijken of alles goed zit en plotseling verdwijnt er een halve meter touw in de carburateur en de motor liep langzaam vast en dus grote paniek. Gelukkig na een paar keer aanduwen begon hij steeds lichter te lopen en hij deed het weer. Later hartelijk om gelachen.
12. Na een aantal iets mindere jaren ging het in 1980 weer wat beter met een 7e plaats in het WK, wat zorgde er voor dat het weer beter ging ?
De jaren van 1974 tot aan 1977 waren eigenlijk jaren dat ik wel reed maar niet zo intensief, in die jaren zijn we getrouwd en hadden een huis gekocht en moest ik dus ook gewoon werken dus kon ik mij ook geen dure uitgaven veroorloven. Ik reed eigenlijk een beetje voor de fun, je bent er bij pakte af en toe een GP en je was lekker bezig, af en toe een uitschieter, het was een goede tijd. Mijn grootste succes toen was wel de GP van België 1975 op het oude circuit van francorchamps met de 1973 jamathi met het 72,motor die andersom liep met een kreidler cilinder die toen zo sterk liep dat ik daarmee 4e werd. Na die tijd begon Hans Vermaat mij een beetje te helpen en dat monde uit dat ik gaande weg weer meer intensief met de racerij bezig ging houden. Na op verschillende racers gereden te hebben, ook 125cc met wisselend succes maakte ik voor het seizoen 1980 2 nieuwe racers met als voorbeeld de monocoque racers van bultaco maar dan toch net even iets anders met natuurlijk bultaco (spaanse jamathi) motoren.
13. In 1981 werd je zelfs tweede in het WK met ook nog een GP overwinning op Bultaco, (is Jamathi) kreeg je wat snellere spullen van Jan waardoor het dat jaar zo goed ging ?
In 1981 zat alles mee en gaandeweg in het seizoen reed ik ook steeds sterker, we hadden een klein maar ijzersterk team met Herman Willemse Hans Vermaat mijn vrouw nolda en ondanks dat ik de eerste GP uitviel ging de rest van het seizoen als een speer met als resultaat 2e in het WK en kampioen van Nederland. Wij werden niet echt geholpen maar kregen wel altijd advies om bijvoorbeeld eens een andere uitlaat te proberen of de afstelling van de motor te veranderen.
14. Na 1983 verdween de 50cc, wat vond je daar van ?
Dat de 50cc is verdwenen is de slechtste beslissing die de FIM ooit heeft genomen en is het begin geworden van de situatie waarin we nu verkeren. Ook technisch gezien als ze deze klasse niet afgeschaft hadden en met de huidige stand van de techniek en materialen kennis hadden 50 cc motoren wondertjes geworden met misschien wel 25 pk of meer.
15 Later verdwenen er nog meer klasses en we hebben er nu nog drie over bij de GP's, vind je dat een goede ontwikkeling ?
Zoals ik hierboven al aangaf begint het een beetje op het sprookje te lijken van de Koning die in zijn ondergoed staat maar alle mensen moeten zeggen dat hij er zo fantastisch uitziet in zijn nieuwe pak, het duurt dus niet zo lang meer dat diezelfde mensen wakker worden en zeggen waar zijn jullie nou toch mee bezig. Het is een eenmans worst met zowat geen onderscheid,het kost een godsvermogen en of je nou talent hebt of niet dat maakt niet uit als je maar betaalt. Alleen al de rennerskwartieren bij een GP lijken meer op circus Sarasanie en dan praat ik nog geen eens over een rennerskwartier in een rennerskwartier ??? Dus ik denk dat de Firma Dorna /Irta en noem al die andere zeer belangrijke organisaties maar op hun langste tijd gehad hebben, ik hoop het in ieder geval van harte, en kunnen we weer met motorracen beginnen zoals het ooit bedoeld was, namelijk voor iedereen met ambitie en talent zonder zakkenvullers.
16. Op dit moment zijn er in Nederland weinig of geen toprijders meer op GP nivo, hoe kan hier volgens jou verandering in komen ?
Daar komt voorlopig geen verandering in zie boven.
17. Na je carierre als coureur begon je een eigen bedrijf, genaamd timspeed, wat doet dit bedrijf zoal ?
Na dat ik ben gestopt met actief racen heb ik verschillende coureurs begeleid en technisch ondersteund met als hoogtepunt het europees kampioenschap 80 cc van Jaime Mariano in 1989. In het seizoen 1991 toen ik aan het Samson Sharp team van Jan Huberts was verbonden en na een val in Assen van de betreffende coureur, die toen ook voor de rest van het seizoen was uitgeschakeld, was ik er zelf ook wel een beetje klaar mee na 23 jaar. Exit Theo Timmer. Ik was in 1988 ook al mijn eigen bedrijfje gestart dat alleen inkomsten uit de racerij had ,maar ben dus in 1992 ook zeg maar civiel gaan werken dus voor bedrijven die niets met de racerij van doen hadden. Nou en dat doe ik nog steeds dus draaiwerk /freeswerk en veel ontwikkeling en eerste producten voor bedrijven bij ons in de buurt. Ik ben er wel trots op dat ik de naam heb dat als die Timmer het niet kan maken of repareren sodemieter het dan maar weg. En de laatste 10 jaar verkoop en repareer ik ook scooters er bij.
18. Je zoon racet nu ook, hoe beleef je dat als ouder ?
Nou het is niet echt goed voor mijn hart, er word hard gereden en je moet er noch steeds veel voor doen om een beetje voorin te komen maar ik vind het wel mooi. Minpunt is dat Joop niet echt de kans heeft gekregen van die fijne bond (KNMV) om een keer op Assen te rijden in de 125 cc. Zij vonden het nodig om kindertjes zonder ervaring te laten rijden.
19. Er zijn tegenwoordig veel classicraces, heb je geen zin om daar weer eens aan mee te doen ?
Sorry maar ik heb daar niet zo veel mee, misschien komt het nog maar ik denk het niet. Het zal wel komen om dat ik zelf veel te lang actief heb gereden (16 GP seizoenen dus ook 16 keer onafgebroken de TT van Assen gereden) En er is meer dan motorracen.
20. Hoeveel racers van toen staan nog in de garage van Theo Timmer ?
Een 50 cc Bultaco waarop ik in 1981 2e ben geworden in het WK. Een 80 cc casal waarop Jaime Mariano europees kampioen is geworden in 1989 en een 125 cc honda met casal motor Maar die is nog niet klaar.
21. Tot slot, als Theo terugkijkt op zijn careirre is hij dan tevreden ?
Het was een mooie tijd, ik heb er veel van geleerd en heb er veel aan te danken gehad. Maar ik vind mezelf echter niet zo'n held .Er komen wel is van die scootergastjes bij mij in de winkel die dan aan mij vragen heei jij heb toch vroeger ook met brommers geracet hoe hard liepen die dingen dan? Nou zei ik dan soms wel 200 km per uur waarop hun dan zeiden ja ja hij wel. En dan heb ik geen eens zin om dat uit te gaan leggen want de magie is weg.
Theo, hartelijk dank voor dit interview
M. vr. gr. Ben Looijen
Bazzer.nl