Interview Wil Hartog                                                                              

                                                                                                                                                                                                                                                     September 2021

 

In de jaren 70 en beginjaren 80 was Wil Hartog een graag geziene gast in de nationale en internationale rennerskwartieren. Ooit begon hij op een Suzuki T20 met wegracen en het duurde niet lang voordat Wil werd opgenomen in het Team van Ton Riemersma. Met goed materiaal reed Wil zich in de kijker in de nationale en internationale races. Maar het absolute hoogtepunt kwam op 25 juni 1977 tijdens de TT van Assen. De dagen voor de race was Wil ziek maar met hulp van Barry Sheene die Wil het juiste medicament gaf verscheen Wil toch aan de start. Wil voelde zich op dat moment nog erg beroerd maar toen het licht op groen sprong verdreef de adrenaline de beroerdheid en Wil schoot als een raket als eerste richting de S-bocht en de Bedeldijk en lag vele ronden op kop. Later in de race kwam Estrosi voorbij maar dat feest duurde niet lang want bij het ingaan van de GT remde Estrosi zijn fiets onderuit en zo kwam Wil weer op kop. Niemand was nog in staat om Wil in te halen en zo won Wil geheel onverwachts de 500cc race tijdens de Dutch TT van 1977. Heel Assen stond op zijn kop en Wil Hartog had laten zien bij de grote der aarde te horen wat hem later fabrieksmateriaal van Suzuki op zou leveren. Nu vele jaren later zochten wij Wil Hartog op in zijn eigen museum en stelden hem een aantal vragen.

 

1. Wil wanneer ben je begonnen met racen en bij welke bond was dat?
Ik ben in 1967 begonnen met racen op een standaard Suzuki T20. Mijn eerste race was op Zandvoort en ik kan mij nog herinneren dat ik behoorlijk onder de indruk was van dit circuit met zijn grote hoofdtribune.

2. Er waren toen veel stratencircuits, welke genoot je voorkeur?
Er waren in die tijd inderdaad heel veel stratencircuits, maar het mooiste circuit voor mij was toch wel de Luttenbergring bij Raalte. En na enig nadenken zegt Wil dat hij het Vreecircuit in Oldebroek ook wel heel erg mooi vond en dat je juist op de stratencircuits het racen leerde.

3. Hoe vaak ben je Nederlands kampioen geweest en in welke klasse?
Ik ben in totaal 13 keer Nederlandskampioen geweest maar ik weet niet meer precies in welke klasses dat was. Wat ik wel weet is dat het van 125cc tot 500cc was maar niet precies hoe vaak in welke klasse.

4. Wie waren in die dagen je grote voorbeeld?
Jim Redman en Phil Read waren in het begin mijn grote voorbeelden. Dit komt mede doordat toen ik mijn eerste TT bezocht in 1964 deze twee heren een prachtig duel uitvochten. Als jonge jongen stond ik toen bij de Bedeldijk en ik was zeer onder de indruk van Jim Redman op zijn Honda viertakt en Phil Read op zijn Yamaha tweetakt.

5. In de beginjaren had bijna iedereen een zwart racepak, hoe kwam jij zo bij dat witte uit?
Dat kwam door Kent Andersson uit Zweden. Hij was 1 van de eerste die een gekleurd pak had. Rood met wit waren zijn kleuren en ik vond dat mooi en koos toen voor wit. Door mijn postuur en het witte pak ontstond toen al vrij snel de naam “ De witte reus”

6. Wat heeft Ton Riemersma voor jouw betekend?
Heel veel. Door Ton Riemersma kon ik onbezorgd racen want ik reed voor zijn team met goed materiaal. We werden goede vrienden en ook zakelijk gaf hij mij goede adviezen voor de grasdrogerij. Tot aan zijn dood in 1996 zijn we vrienden gebleven en nu heb ik nog regelmatig contact met zijn vrouw Loes.

7. Wat gaat er door jou heen als je aan 25 juni 1977 denkt?
Vreugde, geluk, dankbaarheid en kippenvel. Dit zal altijd de mooiste dag van mijn leven blijven. Zo ziek van start gaan en dan als eerste de S-bocht door richting de Bedeldijk. De adrenaline, het juichende publiek, Estrosi die voorbij komt en vervolgens valt. En dan na zestien rondes de finishvlag, wat niemand had verwacht en eigenlijk ook helemaal niet kon gebeurde toch.

8. Wat vind je van het TT circuit en wat is je favoriete gedeelte van de baan?
Het oude TT circuit was heel mooi, behalve het lange rechte stuk richting de Bedeldijk. Verder had het circuit alle uitdagingen die je maar kunt bedenken, twee haakse bochten waar je vol in de remmen moest. De blinde bocht bij de Madijk, het uiterst snelle gedeelte bij het Meeuwenmeer en Hoge heide. Ja dit circuit had alles wat een circuit moet hebben.

9. Had je naast de motorsport nog andere hobby’s?
Met een brede glimlach antwoordt wil “vrouwen” en verder zwijgt hij :-)

10. Een jaar na je TT overwinning kreeg je fabrieksmateriaal van Suzuki, wat was het grootste verschil met je eigen productieracer?
De fabrieksfiets was natuurlijk net iets sneller maar het was vooral de handelbaarheid die het grootste verschil vormde. Met de Heron Suzuki kon ik lezen en schrijven, de fijnst sturende fiets die ik ooit heb gehad.

11. Wie waren in die jaren je meest gerespecteerde tegenstanders en waarom?
Kenny Roberts, hij was een echte bijter die je niet zo maar even afschudde. Hij wist veel snelheid uit de Yamaha te persen en gaf zich niet snel gewonnen.

12. Hoeveel GP’s heb je gewonnen en waar was dat?
In totaal heb ik vijf GP’s gewonnen. Mijn eerste GP overwinning was dus Assen 1977. Barry Sheene werd hier tweede en Pat Hennen werd derde. Mijn tweede GP overwinning was Spa Francorchamps in 1978. Ik reed hier op de Heron Suzuki om Barry Sheene te helpen. Maar toen bleek dat Barry niet mee kon komen kreeg ik het bord “GO” vanuit de pits te lezen en mocht ik voluit gaan. Kenny Roberts werd hier tweede en een minder blije Sheene werd derde. Mijn derde GP overwinning was in Imatra 1978, wederom op de Heron Suzuki. Sheene en Roberts vielen beiden uit en Takazumi Katayama werd tweede en johnny Cecotto werd derde. Mijn vierde GP overwinning was in Hockenheim 1979. Ik reed niet meer voor Heron maar had via Ton Riemersma mijn eigen fabrieksteam en er waren dus geen stalorders meer. Ik won deze race met 3,6 seconde voorsprong op Kenny Roberts. Virginio Ferrari werd derde. Mijn vijfde en tevens mijn laatste GP overwinning was in Finland Imatra 1980. Kenny Roberts werd tweede op 9.5 sec en Franco Uncini werd derde.

13. Hoe reageerde de KNMV op je succes?
Niet zo veel, de KNMV was meer met hun eigen belangen bezig en waren nogal dictatoriaal. Hierbij moet ik nu weer denken aan de dopingcontrole die zij ooit invoerden in de NK’s. Ik heb dit geweigerd en ben naar huis gegaan zonder mijn plasje in te leveren bij die “zeikdokter”

14. Wat is het meest comische wat je in je motorsport carrière?
Het meest unieke wat ik heb meegemaakt in mijn carrière is dat ik na mijn overwinning in Assen twee keer het prijzengeld uitbetaald kreeg. Mijn overwinning was een mooie reclame voor de Nederlandse motorsport waar de TT alleen maar baat bij kon hebben en zo kreeg ik deze overwinning dubbel betaald.

15. Wat was het meest trieste in je motorsport carrière?
Dat was het ongeluk in Tolbert 1984 met Jack Middelburg. Het gebeurde voor mijn ogen en was verschrikkelijk.

16. Volgt Wil de motorsport nog steeds?
Ja ik volg de MotoGP nog steeds en ook de F1. Ik wil er wel bij zeggen dat nu Valentino Rossi wegvalt het voor mij een stuk minder mooi wordt. Valentino heeft veel, heel veel mooie races laten zien en hij is een enorme promotor geweest van de motorsport. Zonder hem wordt het voor mij toch minder interessant. Wat ik wel heel mooi vind is de Joan Mir afgelopen jaar weer een GP won en Wereldkampioen werd op een Suzuki. Ik heb nog steeds een binding met Suzuki en die GP overwinning en het WK doen mij erg goed.

17. Als Wil zitting in de Dorna had, wat zou hij dan graag veranderen?
Het hedendaagse GP racen is erg close geworden en dat maakt het interessant voor een breed publiek en de tv. Dorna weet deze tv beelden goed te verkopen en dat is gunstig voor de sport. Voor mij hoeft er dus niets te veranderen, zoals het nu gaat is het goed. Na nog even nagedacht te hebben zegt Wil: Alleen het geluid van de motoren zou beter mogen want het geluid van de Honda’s en MV’s uit vroegere jaren was toch wel veel mooier dan het geluid van nu.

18. Ziet Wil ooit nog een Nederlander voor in de GP’s meestrijden?

Nee, de mogelijkheden in Nederland zijn te beperkt. Te weinig circuits en een KNMV die het allemaal wel goed vindt. Verder is het allemaal erg duur geworden en in ons kleine landje zal het moeilijk zijn om voldoende sponsoring te vinden

19. Heeft wil nog wensen voor de toekomst.
Gezondheid, geluk en liefde is het belangrijkste in het leven en dat gun ik iedereen!

 

20. Wat doet Wil tegenwoordig?
Ik ben een trotse opa die dagelijks van het “Opa zijn” geniet. Verder bezoek ik nog dagelijks de grasdrogerij wat toch een deel van mijn leven is. (gebleven) En om fit te blijven wandel ik veel.

Wil, mag ik jouw namens alle Nederlandsche fans bedanken voor de prachtige tijd die je ons hebt gegeven.

Groet,

Ben Looijen

www.bazzer.nl

Copyright Ben Haarhuis